Vuaj

Vuaj me një vuajtje
Plotë shpresë
Vuaj nën hijen e vetmisë
Nën
rrjedhën e lumit
Mbi vullkanin e trazuar
Vuaj edhe kur je me mua
Edhe
kur jeta
Si me shpatë na ndan
Vuaj edhe kur më shikon
Me sytë plotë
melankoli
Edhe kur dielli lind
Pa Ty
Vuaj edhe kur
perëndimi
Vujatjet e ditës i mbyll
Dhe hap shtegun
E ëndërrave
plotë
Trishtim
Vuaj edhe kur era
Më bart si puplën
Edhe kur jam
plumb i rëndë
Nga brengat e ditës së shkuar
Vuaj dhe nuk di pse
vuaj
Vuaj pse ashtu kot vuaj
Apo pse vuajtjen për ty
Në letër e
shkruaj!?